Prolog części II.

Czułem ból w okolicy żeber. Straciłem na chwile czucie w dolnych kończynach. Głowa pulsowała, a mięśnie strasznie mnie bolały. Delikatnie próbując uchylić powieki, podniosłem się do pozycji siedzącej, gdyż czułem, że leżałem na czymś miękkim. Kiedy przyzwyczaiłem się do światła, które wdzierało się przez małe okna prawie że na suficie pomieszczenia w którym się znajdowałem rozglądnąłem się dookoła. Wszędzie były jakieś dziwne materace z jakimiś dziwnymi numerami. Na tych materacach leżały jakieś osoby. Nagle tajemnicze drzwi się otworzyły, a w nich stanął dosyć masywny mężczyzna.

- Numer K0987 i K0988! - wykrzyczał, znikając w głębi drzwi. Ku niemu podążyły dwie osoby, ubrane w czarne szaty.

Nasunęło mi się tylko jedno pytanie - gdzie ja do cholery jestem?

Spoglądnąłem w bok. Na sąsiednim materacu leżał jakiś chłopak. On, o dziwo był ubrany prawie tak jak ja. Tyle, że zamiast ciemnej bluzy, miał na sobie niebiesko biała bejsbolówkę.  Delikatnie złapałem go za ramię, i potrząsnąłem. Chłopak delikatnie uchylił powieki.

- Gdzie.. Gdzie ja jestem? - wymamrotał cicho, podnosząc się do pozycji siedzącej i delikatnie trąc oczy. Świetnie, czyli on też nie wie, gdzie jesteśmy? - Czy to już Londyn? - zapytał cicho, spoglądając na mnie.

- N-nie mam pojęcia - odpowiedziałem cicho. - Wiesz może, co to za miejsce? - zapytałem.

Chłopak jedynie westchnął ciężko, i to co odpowiedział, sprawiło, że mój świat legną w gruzach.

- Jesteśmy w przedsięwzięciu zwanym "HZL".. Czyli w skrócie-jesteśmy ludźmi na sprzedaż.